من در قسمت دانش آموزان عالم به عمل رو گفتم.حالا یعنی چی این گفته ؟
یک لحظه به این حدیث توجه کنید
کتب الامام الرّضا - علیه السلام - : أبْلِغْ شیعَتی: إنَّ زِیارَتی تَعْدِلُ عِنْدَاللهِ عَزَّ وَ جَلَّ ألْفَ حَجَّه، فَقُلْتُ لاِبی جَعْفَر - علیه السلام - : ألْفُ حَجَّه؟! قالَ: إی وَاللهُ، وَ ألْفُ ألْفِ حَجَّه، لِمَنْ زارَهُ عارِفاً بِحَقِّهِ.
«مستدرك الوسائل، ج 10، ص 359، ح 2»
امام رضا- علیه السلام - به یكی از دوستانش نوشت: به دیگر دوستان و علاقمندان ما بگو: ثواب زیارت ـ قبر ـ من معادل است با یك هزار حجّ. راوی گوید: به امام جواد - علیه السلام - عرض كردم: هزار حجّ برای ثواب زیارت پدرت می باشد؟! فرمود: بلی، هر كه پدرم را با معرفت در حقّش زیارت نماید، هزار هزار ـ یعنی یك میلیون ـ حجّ ثواب زیارتش می باشد.
اگه یکم فکر کنید میبینید که کل جمله به 4 کلمه ضامن هست ، با معرفت در حقش. پس اگر کسی با معرف در حقش زیارت نکند همچین ثوابی نمیبره دیگه.درسته یا نه ؟؟؟؟؟
حالا سوال من از شما اینه که آیا ما موقعی که میام نماز عالم به عملمون یعنی با معرفت در حق نماز ، نماز شرکت میکنیم یا نه ؟ آیا فکر میکنیم فقط باید نمازو خوند؟. آیا ابلیس با معرفت در حق نماز یک نمازش 2000 سال طول کشید یا بدون معرفت ؟ آیا وهابیونی که نصف سوره ی بقره توی یک رکعت نمازشون میخونن با معرفت هست یا بی معرفت ؟ و آیا ما نمازو میخونیم یا بپا میداریم ؟ کدوم یکی ؟ اینجا دیگه لطفا خودتون کمی فکر کنید.
اینجای که ما باید به خودمون بیایم و ببینیم کجای کار هستیم.
نظرات شما عزیزان: