تبادل
لینک هوشمند
نامه سرگشاده يك دانشجو به اصغر فرهادي!
آقای اصغر فرهادی شما که”جدایی نادر از سیمین ” را ساختید و اسکار هم گرفتید،مبارکتان باشد!ولی من هم چند کلمه ای با شما حرف دارم…
برادر اصغر!
اینجا بعضی ها میگویند شما به قصد اعتراض و دشمنی با آرمانهای ملت این فیلم را ساخته اید وبرخی هم میگویند شما بهترین فیلم سینمای ایران را ساخته اید. ولی من با این حرفها کاری ندارم با اینکه فیلم شما، من و ملت من را دروغگو میخواند وتنها راه رهایی را مهاجرت به خارج میداند،با اینکه درذهن شما چادر زیبای ما که از پاک ترین گوهر آفرینش یعنی مادرمان زهرا(س)به ما به ارث رسیده، گره خورده با فقر و بی فرهنگی،خشونت وبدبختی،با اینکه بازیگران فیلم شما درمصاحبه با رسانه های بیگانه به عدم امکان پخش صحنه های مبتذل در سینمای ایران اعتراض میکنند و با اینکه آقای شمقدری با شوق فراوانی فیلم شما را تحسین میکند،با اینکه بنیاد فارابی هزینه ی فیلم بعدی شما را تضمین میکند و با اینکه شما برنده جایزه جشنواره فجرشدید وبا اینکه حرف های حاتمی کیا در برنامه” راز” سانسور میشود تا به شما و فیلمتان بر نخورد وبا اینکه شما ادعا داشتید هرچه دارید از مردم است، هیچ کاری ندارم،فقط میخواهم برایتان بنویسم وقتی که ایران نبودید اینجا چه گذشت!
وقتی شما آن طرف تر از آب ها برای معرفی فیلمتان درمحافل سینمایی حضور پیدا میکردید و وقتی گره ی کرواتتان را در آینه محکم میکردید اینجا در خیابان شریعتی،روبه روی یکی از دانشکده ها انفجاری رخ داد!
وقتی شما به عنوان مرد مسلمان دستان نامحرم آنجلینا جولی را با افتخار و با لبخند می فشردید اینجا پسری به نام”علیرضا روشن” یتیم شد و زنی با صلابت اعلام کرد که به همسر “شهیدش” می بالد!
وقتی شما قند در دلتان آب میشد که قرار است جایزه “اسکار” بگیرید ما اینجا با چفیه های مشکی به بدرقه شهیدانمان رفتیم!
برادر اصغر، ببخشید یادم رفت که شما دیگر برادر ما نیستید!
همان هایی که به شما اسکار دادند علیرضای ما را هم یتیم کردند.
آقای فرهادی وقتی شما ودوستانتان که به نشانه ی تمدن از گردنشان پاپیون آویزان کرده بودند قه قه می خندیدید و بر مجسمه طلایی بوسه میزدید ما اینجا با حاجی بخشی وداع کردیم!
راستی ننه علی را میشناختید؟ شاید او برایتان دعا کرد که اسکار را برنده شدید! خداکند ننه علی از شما به علی اش چیزی نگوید.شما که نبودید او هم رفت پیش علی اش…
با خودتان فکر کرده اید که چرا فیلمتان مورد توجه غرب قرار گرفته است؟به نظرتان اگر فیلمی از نکات مثبت جامعه ایرانی می ساختید با کیفیت بالا-بازهم به شما اسکار می دادند؟؟؟
آقای فرهادی مگر شما فرزند این خاک نبودید؟مگر برای این ملت فیلم نساختید؟پس چه شد که زبان به تشکر از”مایکل بارکر” گشودید و فراموش کردید همت،باقری وباکری را؟؟؟ نکند اینها را نمیشناسید؟؟؟
ما هم به سبک خودمان فیلم ،هنر و جشنواره را میفهمیم ولی بی تعارف میگویم که “گول” خوردید و ارزان فروختید! شما با آنجلینا جولی دست حرام دادید و ما اینجا با فرشتگانی به نام”شهید” دست بیعت دادیم و افسوس که دیگر وقتی برای جبران ضررتان نیست…
تهران – آسیه کلایی – دانشجو
می ترسم از کسانی که عاشق نمی شوند، ولی عاشق کردن را خوب بلدند ...
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
من لینکت کردم.
سلام علی جان.من لینکت کردم عزیز.وارد وبلاگم که میشی سمت چپ پیوندها اولین گزینه نوشتم علی آقای گل(news). من لینکت کردم.
درسته خانواده نقش مهم و به سزایی در مورد تربیت داره ولی یه چیز رو بدون جوون امروزی دیگه کاری به خانواده نداره چون وقتی فاصله ی تقریبا 30 سال بین پدر و پسر می افته حرف شنوی هم کم میشه جوون این دوره زمونه از رفیق بیشتر حساب می بره تا خانواده و مسله دوم اینه که پدر و مادر های این نسل یعنی هفتاد وهشتاد قطعا کسایی هستند که جنگ رو از نزدیک لمس کردن که بچه هاشون با این فرهنگ در اومدن به نظرت بچه های همین دهه هشتادی که اسلام رو ناقص از پدر اشون تحویل گرفت چطوری می تونن بچه هاشون رو اسلامی تربیت کنن؟
خب پس باید با رسانه و گروه ها و مطالب بتونیم به نوجوون تلنگر بزنیم.باور کنین بچه هایی هستن که جنگ رو ندیدن ولی انگار میگی عاشق جنگ بودن.این خودش معجزه هست.اگر افرادی که در زمینه مذهبی خانواده جوان و نوجوان کار میکنن دست به دست هم بدن و مثل یک زنجیره بشن به نظرم بهتره.البته فکر کنم این حداقل کاری هست که با این امکانات میشه انجام داد.در ضمن به نظر شما چطوری میتونیم جذابیت در مسائل اسلامی رو برای قشر جوان جامعه ایجاد کنیم یعنی نوجوون ترغیب بشه به دانستن مسائل اسلامی در حالیکه خسته نشه و کسل آور باشه ؟
وقتی دکتر شریعتی میگه زنی که به زینت درون رسیده باشد زینت ظاهر برایش ارزشی ندارد یعنی چی؟
یعنی ما باید فکر جوون ها رو درست می کردیم که متاسفانه یه سری چیزهای الکی که به اسم دین وارد دین کردیم مرد م رو عملا دین زده کردیم و مردم ما عملا فقط تاسوعا و عاشورا و ماه رمضان مسلونن ودر طول سال احکام اسلام رو خیلی راحت میزارن کنار
من میگم همه ی تقصیر ها مال جوون ها نیست
بنده خدا نه امام دیدند ونه جنگ ؟!
ما سطح انتظار رو ازشون بردیم بالا البته به نظرم، ویه چیزهایی رو مدام تو سرشون کوبیدم و چماق کردیم رو سر شون
شاید ماها بد شهدا و امام رو بر اشون معرفی کردیم
ببخشید پر حرفی کردم درد و دل بود
همه مقصریم.همههههه. هم جوونا هم مسئولین هم خواص هم خانواده ها. اما من میخوام یک چیز دیگه رو بگم.سختی برای 2 نفر رو فرض کن.1-مشکلات رو خوورد میکنه و خودش آدم بزرگی میشه.2-مشکلات اون شخص رو خوورد میکنن و مشکلات روز به روز بزرگ میشه و به نظر بنده ی حقیر این خانواده ها هستن.فقط و فقط که نه ولی بیشتر تاثیرات از همین خانواده ها منشاء میگیره.من به شما قول میدم اگر همین فردا بستر خانواده درست بشه به معنی واقعی بیشتر مشکلات ما هم حل میشه.این خانواده هست که افراد رو در هر شرایطی پرورش میدن.اصلا هم پر حرفی نکردین.از نظراتون استفاده کردیم.
