اینجا ایران است...
رهبرش نائب امام زمان است...
به اعتراف دشمنانش پاکترین رهبر جهان است...
قدرت فدایانش کابوس دشمنان است...
.
.
اینجا اجناس گران است..!!چونکه تحریم دشمنان است..!!
.
.
.
اما ایرانی صبور و قهرمان است...
هدف ما از زندگی نان نیست بلکه حفظ ایمان است...
د..!!
نامه سرگشاده يك دانشجو به اصغر فرهادي!
آقای اصغر فرهادی شما که”جدایی نادر از سیمین ” را ساختید و اسکار هم گرفتید،مبارکتان باشد!ولی من هم چند کلمه ای با شما حرف دارم…
برادر اصغر!
اینجا بعضی ها میگویند شما به قصد اعتراض و دشمنی با آرمانهای ملت این فیلم را ساخته اید وبرخی هم میگویند شما بهترین فیلم سینمای ایران را ساخته اید. ولی من با این حرفها کاری ندارم با اینکه فیلم شما، من و ملت من را دروغگو میخواند وتنها راه رهایی را مهاجرت به خارج میداند،با اینکه درذهن شما چادر زیبای ما که از پاک ترین گوهر آفرینش یعنی مادرمان زهرا(س)به ما به ارث رسیده، گره خورده با فقر و بی فرهنگی،خشونت وبدبختی،با اینکه بازیگران فیلم شما درمصاحبه با رسانه های بیگانه به عدم امکان پخش صحنه های مبتذل در سینمای ایران اعتراض میکنند و با اینکه آقای شمقدری با شوق فراوانی فیلم شما را تحسین میکند،با اینکه بنیاد فارابی هزینه ی فیلم بعدی شما را تضمین میکند و با اینکه شما برنده جایزه جشنواره فجرشدید وبا اینکه حرف های حاتمی کیا در برنامه” راز” سانسور میشود تا به شما و فیلمتان بر نخورد وبا اینکه شما ادعا داشتید هرچه دارید از مردم است، هیچ کاری ندارم،فقط میخواهم برایتان بنویسم وقتی که ایران نبودید اینجا چه گذشت!
وقتی شما آن طرف تر از آب ها برای معرفی فیلمتان درمحافل سینمایی حضور پیدا میکردید و وقتی گره ی کرواتتان را در آینه محکم میکردید اینجا در خیابان شریعتی،روبه روی یکی از دانشکده ها انفجاری رخ داد!
وقتی شما به عنوان مرد مسلمان دستان نامحرم آنجلینا جولی را با افتخار و با لبخند می فشردید اینجا پسری به نام”علیرضا روشن” یتیم شد و زنی با صلابت اعلام کرد که به همسر “شهیدش” می بالد!
وقتی شما قند در دلتان آب میشد که قرار است جایزه “اسکار” بگیرید ما اینجا با چفیه های مشکی به بدرقه شهیدانمان رفتیم!
برادر اصغر، ببخشید یادم رفت که شما دیگر برادر ما نیستید!
همان هایی که به شما اسکار دادند علیرضای ما را هم یتیم کردند.
آقای فرهادی وقتی شما ودوستانتان که به نشانه ی تمدن از گردنشان پاپیون آویزان کرده بودند قه قه می خندیدید و بر مجسمه طلایی بوسه میزدید ما اینجا با حاجی بخشی وداع کردیم!
راستی ننه علی را میشناختید؟ شاید او برایتان دعا کرد که اسکار را برنده شدید! خداکند ننه علی از شما به علی اش چیزی نگوید.شما که نبودید او هم رفت پیش علی اش…
با خودتان فکر کرده اید که چرا فیلمتان مورد توجه غرب قرار گرفته است؟به نظرتان اگر فیلمی از نکات مثبت جامعه ایرانی می ساختید با کیفیت بالا-بازهم به شما اسکار می دادند؟؟؟
آقای فرهادی مگر شما فرزند این خاک نبودید؟مگر برای این ملت فیلم نساختید؟پس چه شد که زبان به تشکر از”مایکل بارکر” گشودید و فراموش کردید همت،باقری وباکری را؟؟؟ نکند اینها را نمیشناسید؟؟؟
ما هم به سبک خودمان فیلم ،هنر و جشنواره را میفهمیم ولی بی تعارف میگویم که “گول” خوردید و ارزان فروختید! شما با آنجلینا جولی دست حرام دادید و ما اینجا با فرشتگانی به نام”شهید” دست بیعت دادیم و افسوس که دیگر وقتی برای جبران ضررتان نیست…
تهران – آسیه کلایی – دانشجو
می ترسم از کسانی که عاشق نمی شوند، ولی عاشق کردن را خوب بلدند ...